çok üzüntülü bi hikaye

--------------------------------------------------------------------------------
Vietnam Savaşı sonrası... Evine dönmekte olan bir asker San Francisco'dan ailesini aradı:

"Anne, baba eve dönüyorum, ama sizden bir şey rica ediyorum. Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum."

"Memnuniyetle, Onunla tanışmak isteriz", diye cevapladılar. Oğulları:

"Bilmeniz gereken bir şey daha var." diye devam etti. "Arkadaşım savaşta ağır yaralandı, bir mayına bastı ve bir koluyla ayağını kaybetti. Gidecek hiçbir yeri yok ve Onun gelip bizimle kalmasını istiyorum."

"Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum. Belki onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz."

"Hayır. Anne, baba Onun bizimle kalmasını istiyorum."

"Oğlum" dedi babası. "Bizden ne istediğini bilmiyorsun. Onun gibi özürlü biri bize korkunç yük olur. Bizim kendi hayatimiz var ve bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyiz. Bence bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi basının çaresine bakacaktır."

Oğlu o anda telefonu kapattı. Ailesi ondan bir süre haber alamadı. Ama birkaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon geldi. Oğullarının yüksek bir bina düşüp öldüğünü öğrendiler. Polis bunun intihar olduğuna inanıyordu. Üzüntü dolu anne - baba hemen San Francisco'ya uçtular ve oğullarının cesedini tespit etmek için şehir morguna götürüldüler. Anne - baba oğullarını hemen tanıdılar yalnız bilmedikleri bir şeyi de öğrenince dehşete düştüler: Oğullarının bir kolu ve bir bacağı yoktu...


Ben çok üzüldüm çocuk için anne babası ne kadar edepsiz


--------------------------------------------------------------------------------

çok şok oldum